The Secret Beyond Matter - Documentary



THE SECRET BEYOND MATTER


Warning

The subject of this film you are about to watch reveals a crucial secret of your life. You should watch it very attentively for it concerns a subject that is liable to make fundamental changes in your outlook on the material world. The content of this film presents not just a different approach, or a philosophical thought: it is a fact which is also proven by science today.

Introduction

Man is conditioned right from the beginning of his life that the world he lives in has an absolute material reality. So he grows up under the effect of this conditioning and builds his entire life on this viewpoint. The findings of modern science, however, have revealed a completely different and significant reality than what is presumed.
All the information that we have about the external world is conveyed to us by our five senses. The world we know of consists of what our eyes see, our ears hear, our noses smell, our tongues taste, and our hands feel.
Man is dependent on only those five senses since birth. That is why he knows the “external world” only the way it is presented by these senses.
Yet, scientific research carried out on our senses has revealed very different facts about what we call the “external world”. And these facts have brought to light a very important secret about matter which makes up the external world.
Contemporary thinker Frederick Vester explains the point that science has reached on this subject:
Statements of some scientists posing that "man is an image, everything experienced is temporary and deceptive, and this universe is a shadow", seems to be proven by science in our day. (Frederick Vester, Denken, Lernen, Vergessen, vga, 1978, p. 6)
In order to better grasp this secret behind matter, let us be reminded of our information about our “sense of sight” which provides us with the most extensive information about the external world.
How Do We See?
The act of seeing is realised progressively. At the instance of seeing, light clusters called photons travel from the object to the eye and pass through the eye lens where they are refracted and focus on the retina at the back of the eye. Here, rays are turned into electrical signals and then transmitted by neurons to the centre of vision at the back of the brain. The act of seeing actually takes place in this centre in the brain.
All the images we view in our lives and all the events we experience are actually experienced in this tiny and dark place. Both the film you are now watching and the boundless landscape you see when you gaze at the horizon actually fit into this place of a few cubic centimeters.
Now, let us reconsider this information more carefully. When we say, "we see", we actually see the “effect” the rays reaching our eyes form in our brain by being converted into electric signals. When we say, "we see", we actually observe the electrical signals in our brain.
By the way, there is another point that has to be kept in mind; the brain is sealed to light and its interior is absolutely dark. Therefore, it is never possible for the brain to contact with light itself.
We can explain this interesting situation with an example: Let us suppose that in front of us there is a burning candle and we view its light. During this period when we view the candle’s light, the inside of our skull and our brain are in absolute darkness. The light of the candle never illuminates our brain and our centre of vision. However, we watch a colourful and bright world inside our dark brain.
The same situation applies to all our other senses. Sound, touch, taste and smell are all perceived in the brain as electrical signals.
Therefore, our brains, throughout our lives, do not confront the "original" of the matter existing outside us, but rather an electrical copy of it formed inside our brain. It is at this point that we are misled by assuming these copies are instances of real matter outside us.
"The External World" Inside Our Brain
These physical facts make us come to an indisputable conclusion. Everything we see, touch, hear, and perceive as "matter", "the world" or "the universe" is only electrical signals in our brain.
For instance, we see a bird in the external world. In real, this bird is not in the external world, but in our brain. The light particles reflecting from the bird reach our eye and there they are converted into electrical signals. These signals are transmitted by neurons to the centre of vision in the brain. The bird we see is in fact the electric signals in our brain. If the sight nerves travelling to the brain were disconnected, the image of the bird would suddenly disappear.
In the same manner, the bird sounds we hear are also in our brain. If the nerve travelling from the ear to the brain was disconnected, there would be no sound left.
Put simply, the bird, the shape of which we see, and the sound of which we hear is nothing but the brain’s interpretation of electrical signals.
Another point to be considered here is the sense of distance. For example the distance between you and this screen, is nothing but a feeling of space formed in your brain. Also, objects that seem to be very distant in one person's view are actually images clustered at one spot in the brain.
For instance, someone who watches the stars in the sky assumes that they are millions of light-years away from him. Yet, the stars are right inside himself, at the centre of vision of his brain.
While you watch this film, you are, in truth, not inside the room you assume yourself to be in. On the contrary, the room is inside you. Your seeing your body makes you think that you are inside of it. However, you must remember that your body, too, is an image formed inside your brain.

Is the Existence of the “External World” Indispensable?

So far, we have been speaking repeatedly of an "external world" and a world of perceptions formed in our brain, the latter of which is what we see. However, since we can never actually reach the "external world", how can we be sure that such a world really exists?
Definitely we cannot. The only reality we cope with is the world of perceptions we live within our minds.
We believe in the existence of objects just because we see and touch them, and they are reflected to us by our perceptions. However, our perceptions are only ideas in our mind. Thus, objects we captivate by perceptions are nothing but ideas, and these ideas are essentially in nowhere but our mind… Since all these exist only in the mind, then it means that we are beguiled by deceptions when we imagine the universe and things to have an existence outside the mind.
To imagine matter to have an existence outside the mind is indeed a deception. The perceptions we observe may well be coming from an "artificial" source.
It is possible to see this in the mind’s eye by an example.
First, let us suppose that we could take our brain out of our body and keep it alive in a glass jar. Let us put a computer in which all kinds of information can be recorded. Finally, let us transmit the electrical signals of all the data related to a setting such as image, sound and smell to this computer.
Let us connect this computer to the sensory centres in our brain with electrodes and send the pre-recorded data to our brain. As our brain perceives these signals, it will see and live the setting correlated with these.
From this computer, we can send to our brain also signals pertaining to our own image. For instance, we can send to our brain the electrical correlates of such senses as sight, hearing and touch that we perceive while we sit at a desk. In that state, our brain would think itself as a businessman sitting in his office.
This imaginary world would continue as long as the stimulations keep coming from the computer. We would never realise that we only consist of a brain.
It is indeed very easy for us to be deceived into believing perceptions without any material correlates to be real. This is just what happens in our dreams.

The World in Dreams

For you, reality is all that can be touched with the hand and seen with the eye. In your dreams you can also “touch with your hand and see with your eye”, but in reality you have neither hand nor eye, nor is there anything that can be touched or seen. However, taking what you perceive in your dream to be material realities, you are simply deceived.
For example a person deeply asleep in his bed may see himself in an entirely different world in his dream. He may dream that he is a pilot and command a giant aeroplane, and even spend a great effort to command the plane. In fact, this person has not taken even one step away from his bed. In his dreams, he may visit different settings and meet with friends, have a chat with them, eat and drink together. Even though these are mere perceptions that have no material correlations, they are experienced in a completely realistic manner. It is only when the person awakes from his dream that he realises all were only perceptions.
If we are able to live easily in an unreal world during our dreams, the same thing can equally be true for the world we live in.
When we wake up from a dream, there is no logical reason for not thinking that we have entered a longer dream that we call real life. The reason we consider our dream to be fancy and the world as real is nothing but a product of our habits and prejudices.
This suggests that we may well be awoken from the life on earth which we think we are living right now, just as we are awoken from a dream.

Who Is the Perceiver?

After all these physical facts arises the question of primary importance. If all physical events that we know are intrinsically perceptions, what about our brain? Since our brain is a matter just like our arms, legs, or any other object, it also must be a perception just like all other objects.
An example will illuminate the subject further. Let us think that we extend the nerves reaching our brain and put it outside our head where we can see it with our eyes. In this case, we would be able to see also our brain and touch it with our fingers. This way we can understand that our brain is also nothing but a perception formed by the senses of vision and touch.
Then, what is the Will that sees, hears and perceives all other senses if it is not the brain?
Who is it that sees, hears, touches and perceives the taste and smell?
Who is this being that thinks, reasons, has feelings and moreover that says “I am me”?
One of the important thinkers of our age Karl Pribram also poses the same question:
Philosophers since the Greeks have speculated about the "ghost" in the machine, the "little man inside the little man" and so on. Where is the I -- the entity that uses the brain? Who does the actual knowing? Or, as Saint Francis of Assisi once put it, "What we are looking for is what is looking". (Ken Wilber, Holographic Paradigm, p. 37)
In fact, this metaphysical being that uses the brain, that sees and feels is the “soul”. What we call the "material world" is the aggregate of perceptions viewed and felt by this soul. Just as the bodies we possess and the material world we see in our dreams have no physical reality, the universe we occupy and the bodies we possess now also have no physical reality.
The real absolute being is the soul. Matter consists merely of perceptions viewed by the soul.
Yes, even if we start with the presupposition that matter is real, the laws of physics, chemistry and biology all lead us to the fact that matter consists of an illusion and to the inevitable actuality of a metaphysical matter.
This is the secret beyond matter.
This fact is so definite that it alarms some materialist scientists who think matter to be the absolute being. Science writer Lincoln Barnett says in his book “The Universe and Einstein”:
Along with philosophers' reduction of all objective reality to a shadow-world of perceptions, scientists have become aware of the alarming limitations of man's senses. (Lincoln Barnett, The Universe and Dr.Einstein, William Sloane Associate, New York, 1948, pp.17-18)
All these facts bring us face to face with a very significant question: If the thing we acknowledge to be the material world is merely comprised of perceptions given to our soul, then what is the source of these perceptions?…
In answering this question, we must consider the fact that matter does not have a self-governing existence by itself but is a perception. Therefore, this perception must have been caused by another power, which means that it must have been “created”. Moreover, this creation must be continuous… If there were not a continuous and consistent creation, then what we call matter would disappear and be lost.
This may be likened to a television on which a picture is displayed as long as the signal continues to be broadcast. If the broadcast stops, the image on the screen will also disappear.
The Real Absolute Being
So, who makes our soul see the earth, people, plants, our bodies and all else that we see?
It is very evident that there is a superior Creator, Who has created the entire material universe, that is, the sum of all perceptions, and continues His creation ceaselessly. Since this Creator displays such a magnificent creation, He surely has Eternal Power and Might. All the perceptions He creates are dependent on His will and He dominates everything He has created at any moment.
This Creator is Allah, the Lord of the heavens and the earth.
The only real absolute being is Allah. All things except Him are shadow beings He created. This reality is explained by the great Islamic scholar Imam Rabbani as follows:

Allah… The substance of these beings which He created is but nothingness… He created all in the sphere of senses and illusions…
The existence of the universe is in the sphere of senses and illusions, and it is not material… In reality, there is nothing in the outside except the Glorious Being, (Who is Allah). (Imam Rabbani Hz. Mektuplari (Letters of Rabbani), Vol.II, 357. Letter, p.163)

In all the four corners of this universe that is made up of perceptions is Allah’s Being as the only real being. Therefore, the closest being to man is Allah. This fact is explained in the Qur’an with the verse, “We created man and We are nearer to him than his jugular vein.” (Surah Qaf: 16)
Whereever we are, Allah is with us. While you watch this film, the closest being to you is Allah Who creates everything you see at any moment.
As long as Allah makes us see images and gives sensations related to this world, we continue to live in this world. When He ends the images and sensations belonging to this world, shows us the angels of death and gives perceptions of a different dimension, this means we have died. The Day of Resurrection, Judgement, Heaven, Hell and all our eternal life will be created in the same way for us.
To create all these is too easy for Allah, Who displays the evidence of His Eternal Power and Infinite Knowledge to us yet in this world.

This film is based on Harun Yahya’s book “Timelessness and the Reality of Fate”

Balıklar Suda Nasıl Yaşarlar?


Biz suyun içinde belli bir süre kaldıktan sonra derimiz bu durumdan etkilenmeye başlar, bu süre uzarsa cildimiz zarar görür. Oysa balıklarda böyle bir şey olmaz...

Şu an yaşayan ve bundan yüzlerce yıl önce yaşamış olan tüm balık türleri, Allah’ın onlar için yaratmış olduğu mükemmel sistemler sayesinde su altında rahatlıkla yaşayabilirler.

Balıkların suda ne kadar kıvrak ve hızlı hareket ettiklerini herkes bilir. Balığın yüzebilmesi için ekstra bir hareket yapmasına gerek yoktur, bunun için kuyruğunu sağa sola sallaması yeterlidir. İşte balıkların suyun içindeki bu rahat hareketleri, kıvrak omurgaları ve vücutlarındaki bazı sistemler sayesinde gerçekleşir.

Balıklar, durgun halde yüzerken aniden yüksek hızlara ulaşabilmek için çok fazla enerjiye ihtiyaç duyarlar. Ani hızlanabilmek onlar için çok önemlidir; çünkü avcılardan kaçabilmek için buna ihtiyaçları vardır. Üstelik balıklar suyun içinde çoğu zaman akıntıya karşı hareket etmektedirler.

Balıkta böyle bir gücün ortaya çıkmasını sağlayan, omurgasının ve kaslarının özel yapısıdır. Omurga, balığın vücudunun dik durmasını, ayrıca yüzgeçlerin ve kasların kendisine bağlanmasını sağlayacak bir yapıya sahiptir. Eğer böyle olmasaydı, balıkların suda hareket etmeleri imkansız hale gelirdi. Ancak yalnızca omurgasının özel biçiminin olması, bir balığın yüzebilmesi için yeterli değildir. Çünkü, balığın su içindeki tek hareketi ileri geri değildir; eğer bir balık su içinde aşağı yukarı hareket edemezse yaşayamaz. Balık, bu hareketi de başka bir vücut sistemi ile yapabilir. Balıkların vücutlarında hava keseleri vardır. Bu keseleri hava ile doldurarak derinlere inebilir veya havayı boşaltarak su yüzeyine doğru çıkışa geçebilirler.

Peki şu sorunun cevabını hiç düşündünüz mü? Balıklar sürekli su içinde olmalarına rağmen nasıl olup da zarar görmemektedirler? Biz suyun içinde belli bir süre kaldıktan sonra derimiz bu durumdan etkilenmeye başlar, bu süre uzarsa cildimiz zarar görür. Oysa balıklarda böyle bir şey olmaz. Çünkü balıkların üst derisinde sert parlak bir tabaka vardır. Bu tabaka suyun vücuda girmesini engeller. Eğer bu tabaka olmasaydı, balığın vücudu zarar görecek, hatta içeri su girmesi nedeniyle vücut dengesi bozulacak ve balık da ölecekti. Ancak bunların hiçbiri olmaz ve balıklar suyun içindeki yaşamlarını rahatlıkla sürdürürler.

Yeryüzündeki bütün balık türleri bu özelliklerin tamamına eksiksiz olarak sahiptir. Günümüzden çok daha önce yaşamış balıklarda da bunların hepsi vardır. Balıklar milyonlarca yıldır hiç değişmemişler, hep aynı mükemmel yapıya sahip olmuşlardır. Bunu, milyonlarca yıl öncesinde yaşamış balıklardan günümüze gelen kalıntılarda görmek mümkündür. Fosil adı verilen bu kalıntılarda, balıkların geçmişte de yine bugünkü ile aynı oldukları, hiç değişmedikleri açıkça belli olmaktadır. Bu durum bize balıkların bir anda ortaya çıktıklarını gösteren delillerden biridir. Balıkların sahip oldukları bütün özellikleri onlara veren, evrendeki herşeyi yaratan Yüce Allah'tır. Allah bütün canlıların ihtiyaçlarından haberdar olandır.

Çöl Şartlarında Yaşayan Canlıların Kullandığı Taktikler


Çöl ortamı yakından incelendiğinde, tüm bu zor koşullara rağmen özel sistemleri ve farklı çeşitleriyle yaşamını sürdüren pek çok canlı olduğu keşfedilmiştir...

Gündüz aşırı sıcak, gece ise dondurucu bir soğuk… Aylar boyu süren kuraklık ve son derece sınırlı beslenme imkanları... Çöl denilince akla çoğu zaman hiçbir canlının kolay kolay yaşayamayacağı bir ortam gelir. Gerçekten de çölde yaşayan canlıların sayısı oldukça azdır. Ancak bu kurak ortam daha yakından incelendiğinde, tüm bu zor koşullara rağmen özel sistemleri ve farklı çeşitleriyle yaşamını sürdüren pek çok canlı olduğu keşfedilmiştir. 

Çölde yaşayan canlılar, besinsiz ortamlarla ve iklim koşullarından kaynaklanan zorluklarla karşılaştıklarında hangi taktiklere başvururlar? 

Darkling böcekleri çölde susuzluk ihtiyaçlarını nasıl giderir? 

Devekuşlarının gözleri, çöl ortamında meydana gelen kum fırtınalarından nasıl korunur? 

Addax antilopları neden yalnızca gece yemek yer?

Çöller, yağışı çok az olan kurak topraklardır ve yeryüzünde büyük coğrafi alanları kaplarlar. Kuzey Afrika’daki Büyük Sahra Çölü, Güney Afrika’daki Kalahari Çölü, Asya’daki Gobi Çölü ve Güney Amerika’daki Atacama Çölü dünyadaki belli başlı çöllerdendir. Kurak bir iklime sahip olan çöllerdeki nem yetersizliği, günlük sıcaklık farkının artmasına zemin hazırlar. Öyle ki, çöllerde gece ile gündüz arasındaki sıcaklık farkının 50oC’yi bulduğu zamanlar görülmektedir. Yağmurun çok az yağdığı, aşırı sıcakların, kum fırtınalarının hüküm sürdüğü böyle bir ortamda, herhangi bir canlının uzun süre yaşaması çok zordur. Ancak çölde yaşayan canlıları incelediğimizde, bu zorlu ortama uygun, kendilerine has özelliklere sahip olarak yaratıldıklarını görürüz. Yeryüzündeki bütün canlıları bulundukları ortama en uygun vücut sistemleriyle birlikte yaratan Yüce Rabbimiz, çöllerde yaşayan canlıları da bu ortamdaki zorlu koşullara uygun olarak yaratmıştır. Böylelikle çöl ortamının zorlu yaşam şartlarından etkilenmeyen çöl canlıları hayatlarını rahatlıkla sürdürebilmektedirler. Bu canlılardan birkaç tanesini şöyle sıralayabiliriz: 

Addax Antilopları 

Bir antilop türü olan Addaxlar, Sahara Çölü’nde yaşamaktadırlar. Soluk kum rengindeki bu hayvanlar, hızlı koşamamalarına rağmen, sağlam ve güclü tırnakları sayesinde kumda kolaylıkla hareket edebilirler. Addaxların çöl koşullarına uyumunu sağlayan önemli özelliklerinden biri su içmemeleridir. Suya olan ihtiyaclarını, yedikleri çöl otlarından karşılarlar. Bu canlılar, çöl ortamında uzak mesafelerdeki besinleri bulma konusunda mucizevi bir yeteneğe sahiptirler. Ayrıca yalnızca geceleri yemek yemeleri de oldukça dikkat çekicidir. Cünkü Addaxlar, çöl bitkilerinin geceleri havadaki nemi topladıklarını adeta bilirmişcesine, bu bitkileri geceleri yemeyi tercih etmektedirler. Elbette Addaxlara bu akılcı davranışı ilham eden alemlerin Allah’tır. 

Devekuşu 


Sonsuz ilim sahibi Rabbimiz’in çöl koşullarına uyumlu olarak yarattığı bir diğer canlı türü olan devekuşu, dünyadaki en iri kuş cinsidir. Boyları 2,75 m.’ye kadar ulaşan bu canlılar, uçamamalarına rağmen çok güçlü olan bacakları sayesinde devekuşlarının hızları saatte 65 km/s.’yi bulur. Tehlike anında ise hızları 90 km/s.’ye kadar çıkabilmektedir. Devekuşları, çölün oldukça zorlu olan koşullarına -özellikle kuraklığa- kolayca uyum sağlayabilirler. Su gereksinimlerini yedikleri yiyeceklerden karşılayan devekuşları, bu nedenle ayrıca su içmeye ihtiyaç duymazlar. Bu da çölün kurak ikliminde onlara oldukça büyük bir kolaylık sağlamaktadır. 

56oC sıcaklığa kadar dayanabilen devekuşlarının gagalarının uzunluğu 13 cm’yi bulabilmektedir. Hem ot hem et yiyebilen devekuşları, dişleri olmadığı için sindirimlerini günde yaklaşık olarak 1,5 kg taş yiyerek kolaylaştırmaya çalışırlar. 
Çok iyi bir görme açısına ve uzun bir boya sahip olmalarının avantajını kullanan devekuşları bu özellikleri ile, en küçük bir tehlikeyi bile fark ederler. Gözlerinin sahip olduğu keskin görüş, 1500-1600 metre uzaklıktaki bir kesme şeker tanesini bile rahatlıkla görmelerini sağlar. Bununla birlikte, devekuşlarının gözleri, çöl ortamında meydana gelen kum fırtınalarından iki adet göz kapağı ile korunmaktadır. Bu korumanın yanı sıra gözlerini hem kumdan koruyan, hem de her yeri görmelerini sağlayan ve içerden dışarıya hareket eden, kompleks bir göz kırpma zarları vardır. 

Devekuşunun bulunduğu ortama en uygun özelliklere sahip olması, Allah’ın eşsiz yaratılış delillerinden yalnızca biridir. 

Devekuşunun Fedakarlığı 

Öldürücü olabilen güneş ışınlarından korunmak için Afrika'daki canlılar kendilerine gölgelik mekanlar arar. Güney Afrika devekuşu ise kendinden çok yumurtalarını ve yavrularını düşünerek onları güneş ışığından korur. Bunun için onların üzerinde durur ve sık sık geniş kanatlarını açarak güneş ışığının yumurtalarına ve yavrularına gelmesini önler. Ancak dikkat edilirse, bu hayvan yakıcı güneşin ışınlarına, "kendi vücudunu" maruz bırakmakta ve yavrularını kendinden önce düşünmektedir. Bu da onun fedakarlığının çarpıcı bir delilidir. Kuşkusuz ona bu fedakarlığı ilham eden, onu yaratan Rahman ve Rahim olan Yüce Allah’tır. 

Altın Renkli Köstebek (Golden Mole) 

Altın renkli köstebekler, çöldeki kum tepelerinde yaşamalarına rağmen çok nadir olarak görülürler. Yalnızca bazı gecelerde termit avlamak için dışarı çıkarlar. 

Güney Afrika’da yaşayan bu kemirgenler, çöllerdeki kumluk ovalardan dağlık bölgelere kadar, çukur kazarak yuva yapabildikleri her yerde yaşamlarını sürdürürler. 

Bu köstebek türünün kumlarla uyumlu olan ve kamuşaj konusunda onlara kolaylık sağlayan altın sarısı ve gri tonlarında parlak tüyleri vardır. Yaşamını yer altında sürdüren bu köstebeklerin gözleri de tüylerle kaplıdır. Aynı zamanda görünürde kulakları da olmayan bu canlılar, buna rağmen çok hassas bir duyma yeteneğine sahiptirler. 
Altın renkli köstebeklerin çölde karşılaştıkları en büyük zorluklardan biri ise kayan kumlardır. Fakat güçlü ve sert bir burna sahip olan bu canlı kayan kumları yararak, Yüce Allah’ın ilminin bir tecellisi olarak kumun içinde adeta yüzercesine ilerler. 

Oryx Antilopları 


Addaxlar gibi bir antilop türü olan Oryxler, Afrika’da yaşamaktadırlar. Bu canlılar, bir metreden daha fazla bir uzunluğa sahip olabilen etkileyici boynuzları sayesinde kendilerini korurlar. 

Oryx sürüleri, çöl fırtınalarından sonra çıkan taze yeşil otlardan bulabilmek için oldukça uzun mesafeler katedebilirler. Ayrıca sahip oldukları beyaz renk, güneş ışınlarını yansıtarak onların güneşin yakıcı sıcaklığından korunmalarını sağlar. Yüce Rabbimiz’in verdiği üstün bir özelliğe daha sahip olan Oryxler, 56oC’ye çıkabilen vücut sıcaklıkları sayesinde aşırı sıcakla ve kuraklıkla mücadele edebilirler. 

Çöl Kekliği (Sandgrouse) 

Sahara ve Kalahari Çöllerinde bulunan çöl keklikleri, yiyeceklerini kumlardaki tohumları ve filizleri tarayarak elde ederler. Kahverengi, siyah, sarı, gri ve beyaz renklerdeki tüyleri, çöl kekliklerinin çölde kolaylıkla kamuşe olmalarını sağlar. Çöl kekliklerinin bacaklarının üzerinde bulunan tüyler ise onları gündüzleri çölün yakıcı sıcağından, geceleri de dondurucu soğuklardan korur. Oldukça güçlü kuşlar olan çöl keklikleri, çöl koşullarında günlük su ihtiyaçlarını karşılayacak suya ulaşmak için günde 121 km uçabilirler. Bunun yanı sıra su içmekten geri dönerken, göğüs tüylerini ıslatarak, yavrularına da su taşırlar. 

Darkling Böcekleri 

Darkling böcekleri, deniz kenarında yer alan Namib Çölü’nde yaşamaktadır. Namib Çölü’nde yaşayan tüm canlıların su kaynağı, okyanus üzerinden gelen sis bulutlarıdır. Darkling böcekleri de su elde etmek için öncelikle kum tepelerinin en yüksek noktasına çıkar, orada vücutlarının arka kısmını havaya kaldırarak kabuklarının üzerinde çiğ tanelerinin birikmesini sağlarlar. Daha sonra ağızlarına doğru süzülen bu suyu içerek, su ihtiyaçlarını gidermiş olurlar. 

Kabuklarının üzerinde su kaybetmelerini engelleyen özel bir su geçirmez katman bulunan bu böcekler, aynı zamanda uzun bacaklara sahiptirler. Bu uzun bacakları sayesinde gövdeleri kızgın kumlarla temas etmez. Ayrıca çölün en sıcak kısımlarında soluk bir renge bürünerek, yakıcı güneş ışınlarının etkisini azaltırlar. 

En Küçük Tilki Türü: Fennec Tilkisi 


Çölde yaşayan canlılardan biri olan Fennec tilkileri, Afrika ve Arabistan’ın kumlu çöllerinde yaşarlar. Tilki ailesinin en küçük bireyleri olan bu sevimli canlılar, bedenlerine göre oldukça büyük kulaklara sahiptirler. Bu büyük kulaklar, sadece avlarının yerini tespit etmeye yaramakla kalmaz, aynı zamanda vücut sıcaklığının dışarı atılmasını sağlayan birer soğutucu işlevi de görür. 

Böcek, kertenkele ve küçük kemirgenlerle beslenen Fennec tilkileri gece avlanırlar. Çöl sıcaklarının hakim olduğu gündüz saatleri boyunca da kumda kazdıkları çukurlarda gizlenirler. 

Kızıl kahve tonlarında kürkleri ve gür siyah tüylü kuyrukları olan Fennec tilkileri pençelerinde bulunan tüylü taban sayesinde kumda koşarken çok daha kolay tutunabilirler. 

Darwinistler Tüm Canlılığı Basit Gibi Göstermeye Çalışırlar


Yaşamın içindeki muhteşem komplekslik, Darwinistler için içinden çıkılamaz dev bir açmazdır...

Darwinistlerin aldatma yöntemleri genellikle insanları düşündürmemek üzerine kuruludur. Bunun kendilerince en etkili yöntemlerinden biri de, olağanüstü komplekslikteki canlılığı tamamen gözardı edip, bunu "basit" gösterebilmektir.

Darwinistler, "çamurlu suda hücre oluştu" derler. Tek bir proteinin nasıl tesadüfen meydana gelebileceğini dahi açıklayamazken, en teknolojik laboratuvarlarda daha tek bir hücreyi anlamaya çalışırken, insanları "çamurlu suda oluşan ilk hücre" aldatmacasıyla kandırmaya çalışırlar.

Darwinistler insanlara balıkların karaya çıkarak zamanla kaplumbağa olduklarını, sürüngenlerin aniden kanatlanıp tüylenerek uçmaya başladıklarını, ayıların deniz kıyısında oynarken balinaya dönüştüklerini -ki bu Darwin'in kendi iddiasıdır-şempanzelerin de (Darwinistler şempanze ya da maymun ifadesini bir nevi küçük düşme olarak nitelendirdikleri için onların deyimiyle hayali "maymunsu canlıların da") laboratuvarlarda kendi beyin hücrelerini inceleyen bilim adamlarına, profesörlere, alimlere dönüştüklerini iddia ederler. Yaşamın içindeki muhteşem komplekslik, Darwinistler için içinden çıkılamaz dev bir açmazdır. İşte bu nedenle tek çıkar yolları, her şeyi tesadüflerle açıklayabilmek için, yaşamı ve içindeki kompleksliği sanki "basitmiş" gibi gösterebilmektir.

İşte bu amaçla, Darwinistlerin insanlara vermek istediği telkin özetle şudur: Çamurlu su + tesadüfler + zaman = Canlılık! Darwinistlere göre zaman, Darwinistlerin yaratıcı güç atfettikleri (Allah'ı tenzih ederiz) tesadüflerle birleşince mucizeler meydana getirmekte, canlılığı yoktan var etmekte, canlıları tüm imkansızlığına rağmen birbirine dönüştürmektedir. İşte Darwinistlerin iddiası, her şeyi böylesine basit göstermeye çalışan komik bir mantıktır.

Bu, insanlara uygulanan sinsi bir hipnozdur. Bu hipnoz, insanların bazılarına öylesine etki eder ki, bu kişiler olağanüstü derecede saçma izahlara bir anda inanabilirler. İnsanın şempanzenin biraz gelişmiş bir hali olduğuna, balıkların istedikleri zaman karaya çıkıp kara canlısına dönüşeceklerine, çamurlu suyun içinde gerçekten bir hücrenin oluşabileceğine, dinozorların kanatlanıp kuş olacaklarına kanaat getirebilirler. Çünkü kitlevi hipnoz altındadırlar. Bu hipnoz onlara, dünyaca tanınmış profesörler tarafından, dünyaca tanınmış dergilerin kapak sayfalarında anlaşılmaz garip formüller ve garip bilimsel kelimelerle süslenmiş olarak verilir.

Oysa canlılıkta "basit" olan hiçbir şey yoktur. Evrim hipnozu altında anlatılan her şey yalandır. Tek bir hücre, tüm altyapısı ve iç organizasyonu ile dünyanın en büyük metropolü olan New York şehrinden dahi daha kompleks bir yapıdır. Son iki yüzyıldır yapılan çok kapsamlı laboratuvar araştırmalarına rağmen, bu olağanüstü yapının ancak çok küçük bir kısmı anlaşılabilmiş, fakat hiçbir şekilde taklit edilememiştir. Hücrenin sahip olduğu binlerce proteinden bir tanesi bile oluşturulamamaktadır. Canlı varlıklar, sahip oldukları komplekslik, hassaslık, simetri, düzen, detay, donanım ve sistem açısından gerçek anlamda birer sanat eseridirler. Dolayısıyla Darwinist hipnozun gerektirdiği basit açıklamalar, yalnızca insanları aldatmak içindir.

Darwinistler, bütün bu saçmalıkları anlatırken, canlılıkta basit hiçbir şey olmadığını elbette kendileri de bilmektedirler. Çamurlu suda, değil hücre, tek bir protein bile oluşamayacağının, balığın karaya çıkıp sonra da uçmaya başlayamayacağının elbette ki farkındadırlar. Darwinistlerin bu izahları psikolojik büyü ve hipnoz amaçlı yaptıkları unutulmamalıdır. Dahası, bütün bu açıklamaları pervasızca yapan Darwinistler, gerçekte tek bir proteinin nasıl meydana geldiğini bile açıklayamamaktadırlar. Zaten bu Darwinistler için baştan büyük ve kesin bir çöküş anlamına gelir. Darwinist hikayeleri dinlerken, bu gerçeğin kesin olarak unutulmaması gerekir.

Beynin Yarı Küreleri Arasındaki İş Bölümü


İki lob arasındaki karşılıklı bilgi akışı 80 milyon kadar aksondan meydana gelen devasa bir köprü ile sağlanır...

Beyin, kusursuz bir koordinasyon ile işleyen pek çok parçaya sahiptir. İnsanın muhatap olduğu herşey, son derece kompleks fiziksel ve kimyasal işlemlerin ardından beyne iletilmekte, beynin ilgili bölgelerinde yorumlanmakta ve daha sonra beyinden ilgili kasa ne tepki verileceğine dair bilgi ulaştırılmaktadır. Ancak bu konuda bilim adamlarını meşgul eden sorular vardır:

• Beyindeki koordinasyon nasıl gerçekleşir?

• Beynin lopları arasında karşılıklı bilgi akışı olmasaydı ne olurdu?

İnsan beyni birçok parçadan oluşmuştur. Her birinin özel fonksiyonu vardır; biri sesleri konuşmaya çevirir, biri renkleri bir manzara olarak biraraya getirir, biri kokuyu kaydeder, biri tanıdık bir yüzü anımsar ya da balığı meyveden ayırt eder. Ancak beyindeki parçaların fonksiyonları sabit değildir ve tüm bu parçalar aynı zamanda birbirlerine bağımlı çalışmaktadır.

Beyin;

< Frontal lob: Bilinçli düşünme; zarar görmesi durumunda ruh hali, hissiyat değişikliği,

< Parietal lob: Çeşitli duyu organlarından gelen bilgileri birleştirmesi, nesnelerin kullanılması ve bazı mekansal görüş işlemeleri,

< Oksipital lob: Görme duyusuyla ilgili bilgilerin işlenmesi,

< Temporal lob: Ses ve kokunun algılanması, yüzler, mekanlar gibi kompleks uyaranların işlenmesi ve,

< Serebellum: Duyu organlarından gelen bilgilerle hareketi ilişkilendirmesi ve dengenin sağlanması; gibi beş ana lobdan meydana gelir.

Her lob, beynin her iki yarımküresinde de bulunur. Bu iki lob arasındaki karşılıklı bilgi akışı 80 milyon kadar aksondan (sinir hücrelerinin uzantıları) meydana gelen devasa bir köprü ile sağlanır. Bu bağlantı sağlanmamış olsaydı, beynin içinde bir kargaşa yaşanırdı. Sadece aktarımın sağlanması değil, aynı zamanda bilgi paylaşımının da hassas bir zamanlamayla yapılması gereklidir. Bu da saniyenin 60.000’da biri kadarlık sürede eş zamanlılığın yakalanmasını gerektirir.

Beynin İki Lobu Arasındaki Koordinasyon Dış Dünyayı Tanımanın Tek Yoludur 

- Beynin tam arkasındaki (oksipital lob) görme duyumu bölgesi, görsel algılama ve yorumlama işlevini yerine getirir:

Bilindiği gibi bedenin sol tarafindaki eylemlerden beynin sağ kısmı, bedenin sağ tarafindaki eylemlerden ise sol kısmı sorumludur. Bu çok özel bir düzen gerektirir. Çünkü hemen hemen tüm sinirler, beyne giriş çıkışlarında bir taraftan diğer tarafa geçmek zorundadır. Örneğin görme bölgesinde, beynin sağ tarafı sadece sol gözden gelen görüntü ile ilgili değildir. Her iki gözün de sol görüş alanıyla ilgilidir. Aynı şekilde, sol görme bölgesi de her iki gözün sağ görüş alanı ile ilgilidir. Yüce Allah beynin bu bilgiyi edinmesi için her bir gözün ağ tabakasının (retina) sağ tarafından çıkan sinirleri, sol taraftaki görme bölgesine ve her iki gözün retinasinin sol tarafindan çıkan sinirleri de sağ taraftaki görme bölgesine ulaşacak şekilde yaratmıştır. Bu şekilde, sağdaki görme bölgesinde, sol görüş alanının çok iyi tanımlanmış bir haritası oluşurken, sağ görüş alanının haritası ise soldaki görme bölgesinde oluşur.

Beyin her iki gözden gelen elektrik sinyallerini eş zamanda birleştirir ve dış dünyayı tanımamızda bize yardımcı olacak mükemmel bir görüntü oluşturur. Eğer Yüce Allah görme duyusunda bu eş zamanlılığı yaratmasaydı, bir gözün gördüğü görüntü ile diğer gözün gördüğü görüntü uyumsuz olur, görüntü çiftleşmesi meydana gelirdi. Bilim adamları görüntü verilerinin beynin ilgili kısımlarına nasıl yansıtıldığına açıklama getirebilmektedirler ancak onları asıl şaşkınlık içinde bırakan bu elektrik sinyallerinin beyinde nasıl düzenlendiğidir.

Gerald L. Schroeder görme olayındaki mucizevi yönlerden birkaçını şu ifadelerle dile getirmektedir:

Biyolojik bilgi transferi süreci hayranlık verici bir hikayedir. Sadece bu olaylar zincirinin tek bir parçasını ele almak istersek, beyin gözdeki retinaya yansıtılan iki boyutlu görüntünün üç boyutlu bir dünyayı temsil ettiğini nereden bilir? Çünkü görüntü bir dizi elektriksel uyarıya dönüştürülür ve bunların her biri... voltaj farklarıdır... Bu aklı nereden almıştır? (Gerald L. Schroeder, The Hidden Face of God: How Science Reveals the Ultimate Truth, The Free Press, New York, 2001, s. 92) 

Schroeder’in de vurguladığı gibi, elektriksel uyarıların bilgiyi şifreli olarak taşıması, sonra bunların dışarıda var olan maddesel dünyadakinin aynısı olarak beynimizde yorumlanması, üstün bir aklın ürünüdür. Yazarın “Bu aklı nereden almıştır?” ifadesi ile dikkat çektiği aklın gerçek sahibi ise, kuşkusuz hepimizi yaratan, görmemiz için gözler veren Rabbimiz’dir.

- Beynin şakak lobu işitme duyusu ile ilgilidir:

Kulaklardan gelen sinyaller de yine çaprazlama bir sistemle beynin diğer tarafına geçerler. Sağdaki işitme bölgesi (sağ şakak lobunun bir kısmı), daha çok sol kulaktan gelen sesleri yorumlarken, soldaki işitme duyumu bölgesi de genelde sağ kulaktan gelen sesleri yorumlar. Eğer işitme duyusunda bu eş zamanlılık olmasaydı, sadece belirsiz yankılar duyulurdu.

Beynimiz sinyalleri deşifre etmek için analizler yaparken, biz bunun hiç farkına varmayız. Peki tüm bunları algılayan, bir et yığını olabilir mi? İşte bu soru ön yargısız bilim adamlarını da düşünmeye sevk etmektedir. Bunlardan biri olan Gerald L. Schroeder işitme algısı ile ilgili şunları sorgulamaktadır:

“Ve sırada zor sorunun zor kısmı var: Müzik sesi. Ses dalgaları, kulak zarına çarparak ... beyin korteksinde kimyasal olarak depolanmış biyoelektrik sinyallere dönüşür. Fakat sesi nasıl duyabiliyorum? Beyinde depolanmış bilgi de dahil olmak üzere buraya kadar olay tamamıyla biyokimyasaldır. Ne var ki ben biyokimyayı duymam. Sesi duyarım. Kafamın içinde bu ses nerede oluşuyor? Veya görüntü; ya da koku? Bilinç nerededir? Karbon, hidrojen, nitrojen, oksijen vb. gibi maddelerden hangisinin durağan atomları, kafamın içerisinde bir düşünce üretebilecek ya da bir şekil yaratabilecek kadar akıllı hale gelebilir ki? Bu saklı biyokimyasal bilgi kodlarının nasıl hatırlandığı ve bilinçte tekrar nasıl canlandırıldığı bir muamma olarak kalmaya devam etmektedir.” (Gerald L. Schroeder, Tanrının Saklı Yüzü, Gelenek Yayınları, çev: Ahmet Ergenç, İstanbul, 2003, s. 20.) 

Schroeder’in “bir muamma” tanımlaması yanlıştır. Elbette dış dünyayı algılayan bir et parçası olan beyin değil, Allah’ın insana vermiş olduğu “Ruh”tur. İnsan zihni biyokimyasal işlemlerin bir sonucu değil, Allah’ın insana vermiş olduğu bir nimettir.

- Dokunma duyusu, başın yan lobunda beden duyumu bölgesi (Somatonsensory cortex) adı verilen bölgede algılanır ve yorumlanır:

Bu bölge, tam alın ve başın yanlarındaki loblar arasındaki ayrımda yer alır. Bedenin yüzeyinin çesitli kısımlarıyla, beden duyumu bölgesinin kısımları arasında çok özgün bir iletişim vardır. Sağdaki beden duyumu bölgesi, bedenin sol tarafından gelen duyumlarla, soldaki beden duyumu bölgesi ise bedenin sağ tarafından gelen duyumlarla ilgilidir. Alın ve başın yanlarındaki loblar arasındaki yarığın tam önünde yer alan bir alın lobu bölgesi (hareket bölgesi), bedenin çesitli organlarını harekete geçirmekle yükümlüdür. Bedenin kasları ile beyin hareket bölgesinin çeşitli alanları arasında çok düzgün bir iletişim vardır. Sağdaki hareket duyumu bölgesi, bedenin sol tarafına kumanda ederken, soldaki hareket duyum bölgesi, bedenin sağ tarafına kumanda eder.

Beyin Benzer Sinyalleri Birbirinden Çok Farklı Mesajlar Olarak Algılar 

Tüm duyu organlarımızdaki ortak yön, dışarıdan aldıkları uyarıcıları elektrik sinyallerine dönüştürerek beyindeki ilgili duyu merkezilerine aktarmaktır. İşte bu noktada çok şaşırtıcı bir gerçek karşımıza çıkar: Beynin duyu organlarından aldığı mesajların tümü aynı tür uyarılardan meydana gelmektedir. Beynin çeşitli merkezlerine ulaştırılan bu uyarıların hepsi elektrik akımları şeklindedir. Birbirinin aynı olan elektriksel akımların, birbirinden çok farklı bilgiler içermesi ve beynin farklı merkezlerinde farklı etkilere sebep olması son derece hayret verici bir durumdur. Susan Greenfield İnsan Beyni adlı kitabında bu olağanüstü duruma şöyle dikkat çekmiştir:

“Görsel kortekse gelen elektrik sinyalleri görme olarak algılanırken, beynin somatik-duyusal korteks ya da işitme korteksi gibi farklı bir bölümüne gelen tamamen aynı türden elektrik sinyallerinin neden dokunma ve duyma olarak algılandığı, beynin bir diğer şaşırtıcı ve gizemli yönüdür.” (Susan Greenfield, İnsan Beyni, Varlık Bilim, 2000, s. 61) 
Greenfield’in “gizemli” olarak ifade ettiği gerçek, aslında son derece açıktır: Duyu organlarımızın işleyişi, bedenimizin tüm diğer fonksiyonları gibi kusursuz bir yaratılışla var edilmiştir. Yüce Rabbimiz aynı kara topraktan birbirinden çok farklı renklerde, tatlarda, kokularda bitkiler, meyveler çıkardığı gibi, birbiriyle aynı elektrik sinyallerinin beynimizde birbirinden tamamen farklı şekillerde algılanmasını sağlamaktadır. Bu sayede dış dünyadaki renkleri, kokuları, tatları kusursuz şekilde hissedebilmekteyiz. Bir et parçası olan beynin, milyonlarca faaliyeti aynı anda, kusursuz bir koordinasyon içerisinde gerçekleştirebilmesi elbette kendi yeteneği olamaz. Bu Yüce Allah’ın kusursuz yaratışı ile mümkün olmaktadır.

Beyindeki Koordinasyonun Tek Sahibi Yüce Allah’tır 

Gören, işiten, koku alan, sıcak, soğuk, kıvam, biçim, derinlik, uzaklık gibi dokunma duyularını hisseden, görüntüleri, bir televizyon ekranından izler gibi izleyen, izledikleri ile sevinen, üzülen, heyecanlanan, hoşnutluk duyan, telaşlanan, merak eden kısacası tüm duyularımızı kontrol eden şuursuz atomların oluşturduğu, su, yağ protein gibi maddelerden meydana gelen beyin değildir. Beynin tüm bu algıların sahibi olmayacağı açıktır. Akıl ve vicdan sahibi her insan, hayatı boyunca yaşadığı olayları beyninin içindeki ekranda izleyen varlığın, “ruhu” olduğunu bilir. Her insan göze ihtiyaç duymadan görebilen, kulağa ihtiyaç duymadan duyabilen, beyne ihtiyaç duymadan düşünebilen bir ruha sahiptir. Ruhun muhatap olduğu algıları, evreni yaratan ve her an yaratmaya devam eden Yüce Allah’tır.

Çeşitli İşlemler Arasındaki Koordinasyonu Mümkün Kılan Rabbimiz’in İlmidir 


Beynin faaliyetleri elektrik akımları, kimyasallar ve titreşimler tarafından kontrol edilir. Bu sistemde milyonlarca farklı işlem birbirine paralel olarak sürer gider. Aynı anda ayak ve el parmaklarınızı oynatın, kollarınızı öne doğru uzatıp, her biriyle farklı daireler çizin ve bütün bunları yaparken de başınızı önce sağdan sola, sonra da soldan sağa doğru sallayın ve bir yandan da bir melodi mırıldanın. Siz bunları rahatça yaparken, kaslarınızın her birinde gerçekleşen işlemlerin kompleksliği ciltlerce kitabı kapsayacak nitelikte olur. Örneğin sizin bu sayfada yazılı olan kelimeleri görmeniz ve okumanız, optik sinirlerinizden gelen sinyallerin merkezi sinir sisteminde eş zamanlı olarak işlenmesi ile mümkün olmuştur. Her bir hareket ve düşünce için sinyaller beyinden kaslara uzanan sinir aksonları boyunca yol alır. Akson zarlarındaki sodyum kanalları açılır ve kapanır; sodyum ve potasyum pompaları her bir hücre zarındaki elektriksel dengeyi düzenler; nörotransmitterler akson uçlarındaki sinapslara bırakılır ve bu nörotransmitterler nöronlar arasındaki iletişimi sağlar. Kas lifleri ise her biri saniyede beş devir yapan bir milyon bağlantının ortaklaşa hareketini gerçekleştirir. Böylece siz kollarınızı gererken, başınızı sağa sola oynatırken, bir melodi mırıldanırken, ayak ve el parmaklarınızı oynatırken gerekli olan gücün üretilmesi ve ilgili kasların -ne eksik, ne fazla- kasılması sağlanır. Bütün bunların olağanüstü bir uyumla aynı anda gerçekleştirilmesi birçok insan farkında olmasa da bizim için hayati önem taşır.

Yaşamı Kolaylaştıran Bir Madde: Sürfaktan


Sağlıklı bir hayat sürmemizin nedenlerinden biri akciğerlerimizdeki “sürfaktan” adlı maddedir...

Yaşamımızın vazgeçilmezi olan sürfaktanlar, henüz biz doğmadan bile yaşamımızı etkilerler. Çünkü doğduğumuz andan itibaren akciğerlerimiz bu madde sayesinde nefes alıp vermemizi kontrol edebilir. Ellerimizin temizliğinden giysilerimizin temizlenmesine kadar temizlikle ilgili her türlü işlem, sürfaktanlar sayesinde gerçekleşir. Bulutların oluşumu ve yağmurun gübreleme özelliği hep bu gözle göremediğimiz maddeler vesilesiyledir.…

• Yaşamımızda bu derece önemli yer tutan sürfaktanlar nedir?

• Nefes almamızı nasıl kontrol ederler?

• Bulutları nasıl oluşturur, çevremizi ve bizi nasıl temizlerler?

Sürfaktan maddeler en basit tanımı ile bir sıvının yüzey gerilimini azaltan maddelerdir. Bunu bir örnekle açıklamak mümkündür. İçi hava ile dolduğu için içindeki basınç artan balonun bilindiği gibi yüzeyindeki gerilim artar. İşte sürfaktan bu yüzey gerilimini azaltan maddedir. Yapısal olarak hidrofilik (bir molekülün suya bağlanabilme özelliği) bir baş ve hidrofobik (bir molekülün sudan kaçınma özelliği) bir kuyruktan oluşurlar. Yüce Allah’ın yarattığı bu yapısal özellik, sürfaktanların hayatımızın vazgeçilmez unsurları olmasını sağlamıştır.

Temizleme İşlemi Sürfaktan Maddeler Tarafından Gerçekleşir 


Sürfaktan maddelerin temizleme işlemi genelde aynı kurala dayanır. Bu maddelerin yapısal olarak suda çözülebilen ve suda çözülmeyen bir tarafları vardır. Suda çözülemeyen (suyu sevmeyen) tarafları kirleri çevreler, sararak içine alır ve hapseder. Sürfaktanlar bu özellikleri ile hem doğayı hem de yapay olarak elde edilen çeşitleri ile günlük yaşamımızda kullandığımız her şeyi temizlerler.

Organik Atıkların Temizlenmesini Sağlar

Doğada çürümüş bitki ve diğer organizma artıklarının parçalanma ürünleri olarak birçok doğal sürfaktan oluşur ve suya karışır. Bu sürfaktanlara en iyi örnek hümik asittir. Hümik asitler toprakta uzun süre kalmakta ve zaman içinde yavaş yavaş içlerine hapsettikleri organik maddelerle birlikte parçalanmaktadırlar. Böylece doğa organik atıklardan temizlenmekte, ayrıca hümik asit aracılığıyla toprağın havalanması ve su tutması, toprak mikro organizmalarının gelişimi ve çoğalması sağlanmakta, bitkilerin stres koşullarına, hastalık ve zararlılara dayanıklılığı artmaktadır.

Deniz Suyunun Temizlenmesini Sağlar

Deniz suyunun içerdiği yağlı cisimler ve proteinler de aynı işleyiş prensibi doğrultusunda sürfaktanlar sayesinde temizlenir.

Gündelik Yaşamdaki Temizlik Sürfaktan Maddeler Sayesindedir


Deterjanlar ve sabunlar suni olarak imal edilen sürfaktan maddelerdir. Deterjan veya sabundaki sürfaktan, düşük konsantrasyonlarda kullanıldığında suyun yüzey gerilimini oldukça düşürücü bir özelliğe sahiptir. Sürfaktan molekülünün hidrofobik (suyu sevmeyen) kısmı kumaş üzerindeki yağ tarafından çekilir ve yağın etrafı hidrofilik (su sever) kısım ile kaplanır. Böylece yağ molekülü yuvarlanarak atılır.

Bulut Oluşumunda Sürfaktan Maddelerin Etkisi Vardır 

Plankton adı verilen mikroskobik alglerin yıkımı ile oluşan sürfaktanlar, dalgaların kıyıya vurması ile köpükler oluşturur. Daha sonra bu köpüklerin patlaması ile sodyum klorür ve diğer elementler havaya yayılır. Havaya yayılan bu aerosollerden bir kısmı rüzgarın etkisi ile yeniden denize düşerken diğerleri yükselir ve havada asılı halde kalır. Bu şekilde çok iyi derecede bir buhar taşıyıcısı olan sodyum klorür açığa çıkarak bulut oluşumunu sağlar. Denizlerde oluşan sürfaktanların birleştirici etkisi olmasaydı çok az bulut oluşur ve iklimler çok kurak geçerdi.

Yüce Allah dünyadaki birçok doğal olayda olduğu gibi, bulutların oluşumunda da sürfaktan gibi bir maddeyi sebep olarak yaratmaktadır.

Sürfaktan Maddeler Bitkiler için Gereken Elementleri Toprağa Kazandırırlar 


Sürfaktanların canlılar için kaçınılmaz bir ihtiyaç olan yağmuru yağdıran bulutları oluşturmasının yanında bir de gübreleme özellikleri vardır. Denizlerden buharlaşarak bulutlara ulaşan yağmur damlaları sürfaktan maddelerin etkisiyle, deniz yüzeyinin mikro katmanı olan üst kısmındaki mikroskobik alglerin ve zooplanktonların bozulmasından meydana gelen pek çok organik artıkları içlerine hapsederler. Bu artıkların bazıları, deniz suyunda çok az bulunan fosfor, magnezyum, potasyum gibi elementleri ve ayrıca bakır, çinko, kobalt ve kurşun gibi ağır metalleri seçip ayırarak, kendi içlerinde toplarlar. Yeryüzündeki tohum ve bitkilerin yetişmeleri için gereksinim duydukları madensel tuzlar ve elementler sürfaktan maddelerin bu hapsetme özelliği sayesinde yağmur damlalarıyla yeryüzüne inerler.

Yağışlarla toprağa inen bu tuzlar, verimi artırmak için kullanılan geleneksel gübrelerin bazılarının (kalsiyum, magnezyum, potasyum vb.) küçük örnekleridir. Bu tür aerosellerde bulunan ağır metaller ise, bitkilerin gelişiminde ve üretiminde verimlilik artırıcı elementleri oluştururlar.

Kısacası, sürfaktan maddelerin etkisiyle içine çeşitli mineraller hapseden yağmur önemli bir gübredir. Fakir bir toprak, yalnızca yağmur aracılığıyla gelen bu gübrelerle bile, yüzyıllık bir süre içinde bitkiler için gereken tüm elementleri kazanabilir. Ormanlar da, yine bu deniz kökenli aerosoller yardımıyla gelişir ve beslenirler.

Bu yolla, her yıl kara parçalarının toplam yüzeyi üzerine 150 milyon ton gübre düşmektedir. Bu doğal gübreleme işleyişi olmasaydı, Dünya üzerinde çok daha az bitki olacak, hayat dengesi bozulacaktı.

Nefes Almamızın Ana Kaynağı Sürfaktan Maddelerdir 

Doğduğumuz andan itibaren rahatlıkla nefes alırız ve aldığımız bu nefes sayesinde hayatımıza devam edebiliriz. Birkaç dakika nefesimizin kesilmesi bile tüm vücut fonksiyonlarımızın durmasına ve hayatımızı yitirmemize neden olabilir. İşte sağlıklı bir hayat sürmemizin nedenlerinden biri akciğerlerimizdeki “sürfaktan” adlı maddedir. Akciğerlerimizi oluşturan 300 milyondan fazla keseciğin çevresi sürfaktan isimli madde ile çevrilidir. Her nefes aldığımızda 300 milyon küçük keseciğin içi havayla dolar. Bu keseciklerin iç yüzeyinde kılcal damarlar bulunmaktadır. Balonlar havayla dolduğu anda, kılcal damarlarda bulunan kandaki karbondioksit, havada bulunan oksijen atomları ile yer değiştirir.

Ancak bu hava keseciklerinin açılıp kapanmaları ilk bakışta görüldüğü kadar kolay değildir. İlk defa şişirilen bir balonu şişirmek ne kadar zorsa, normal şartlar altında çok yüksek bir gerilime sahip olan alveolleri şişirmek de o derece zordur. Ancak nefes alıp verirken hiç zorlanmayız. Alveollerimizin açılıp kapanmasını hissetmeyiz bile. Çünkü solunum sistemimiz rahat nefes alıp vermemizi sağlayan bir yapıya sahiptir. Her nefes alındığında alveollerin kolayca açılıp kapanmasını sağlayacak bir sistemin olmaması, insan için ölümcül sonuçlara yol açabilecek kadar ciddi bir sorundur.

Sürfaktan maddesi bu keseciklerin açılıp kapanmasına yardım eder, yüzey gerilimlerini düşürür. Bu maddenin bir diğer fonksiyonu da nefes verirken keseciklerin tamamen boşalmasını engellemesidir. Sürfaktan sayesinde en güçlü nefes verişte bile akciğerlerde belli miktarda hava kalır. Bu şekilde alveol çevresinde dolaşan kan her zaman havayla temas edip vücudun tüm hücrelerine düzenli olarak oksijen iletir.

Sürfaktan, alveollerin yüzeyinde bulunan çok özel bir hücre grubu (tip II granüler promösitler) tarafından sentezlenir. Vücudun akciğer hariç hiçbir bölgesinde olmayan bu hücreler sayesinde, rahatlıkla nefes alıp verebiliriz.

Bu maddenin önemli özelliklerinden birisi de bebek doğmadan tam bir ay kala üretilmeye başlamasıdır. İşte olayın mucizevi yönü de burada başlar.

* Anne rahmindeyken akciğerini kullanmayan bebek nasıl olup da dışarıda nefes alırken böyle bir zorlukla karşılaşacağını düşünüp, bu maddeyi üretmeye ihtiyaç duyabilir?

* Sürfaktanın akciğerindeki keseciklerine yardımcı olabileceğini nereden bilebilir?

* Bu maddenin keseciklerin yüzey gerilimini düşüreceğini hangi kimya bilgisiyle tahmin edebilir?

Kuşkusuz henüz bir bebeğin tüm bunları akletmesi ve vücuduna ihtiyacı olan eksiklikleri yerleştirmesi mümkün değildir. Her şeyi yaratmaya kadir olan Yüce Allah bebekleri anne rahminde dış dünyaya hazırlayarak onlara rahmet etmektedir. Çünkü bu maddenin yokluğu, bebeğin hayatını çok kısa bir zamanda kaybetmesine neden olacaktır. Bu hazırlığın yapılmadığı yani sürfaktan üretiminin yetersiz olduğu istisnai durumlarda örneğin prematüre bebeklerde bu durum oksijen yetersizliğine neden olur.

YÜCE ALLAH’IN NiMETLERİNİ BİR GENELLEME YAPARAK BİLE SAYAMAYIZ 

Yüce Allah’ın kullarına bahşettiği nimetlerin sayısı o kadar fazla, türü o kadar çoktur ki, bu nimetleri saymaya kalkışsak, hatta gruplandırarak saymaya çalışsak bile, sayıp bitirmeye güç yetiremeyiz. Üstelik sahip olduğumuz nimetlerin her birisi yaşamımızı devam ettirebilmemiz için son derece önemli olduğu gibi, pek çoğu da hayatımızı güzelleştirmekte ve kolaylaştırmaktadır. Bize verilen nimetlerden herhangi birinin kısa bir süre için bile eksilmesi veya azalması bunun ne kadar kıymetli ve değerli olduğunu bize göstermesi bakımından oldukça önemlidir. Bu nedenle müminlerin sahip oldukları küçük büyük her şey için, tüm bunları kendilerine lütfeden Allah’a şükretmeleri çok önemli bir ahlak güzelliğidir. Müminlere yakışan kendisine ikram edilmiş olan nimetleri tek tek düşünmek ve her biri için Allah’ı anıp, O’na gönülden şükretmektir.

Sınırsız bir gücün sahibi olan Allah, sürfaktan maddeler ile benzersiz bir nimet yaratmıştır. Tek başına sürfaktan maddeler bile Allah’ın yüceliğini gereği gibi takdir edebilmek ve O’ndan gereği gibi korkmak için yeterlidir.

Yüce Allah bir ayetinde şöyle buyurmaktadır:

“Size her istediğiniz şeyi verdi. Eğer Allah’ın nimetini saymaya kalkışırsanız, onu sayıp-bitirmeye güç yetiremezsiniz. Gerçek şu ki, insan pek zalimdir, pek nankördür.” (İbrahim Suresi, 34)

Sürfaktan maddelerin olmadığı bir dünya bulutların ve yağmurun olmaması, kirlerin temizlenememesi ve belki de hepsinden önemlisi nefes alamadığı için yaşayamayan canlılar anlamına gelir. Sadece tek bir maddenin yokluğu ve dengedeki tek bir bozulma kainatı içine alan tüm sistemi etkileyecektir. Tüm bunlar şu anlama gelir; Allah’ın yarattığı bu düzen içinde müthiş bir denge, hassas bir oran ve kusursuzluk hakimdir. 

Müslüman Yaratılışçılar Darwin Aleyhinde Fransa Turunda


16 Mayıs 2011 tarihinde,Sayın Adnan Oktar'ın Fransa'da Darwinizmi çürüten çalışmaları ve bunun bir devamı olarak Fransa konferanslar dizisi konu alındı...

İngiltere - Reuters - 16 Mayıs 2011


Dünyaca tanınmış İngiliz haber ajansı Reuters, 16 Mayıs 2011 tarihinde, Paris bürosundan din editörü Tom Heneghan'ın "Müslüman Yaratılışçılar Darwin Aleyhinde Fransa Turunda" başlıklı bir yazısına yer verdi. Haberde, Sayın Adnan Oktar'ın Fransa'da Darwinizmi çürüten çalışmaları ve bunun bir devamı olarak Fransa konferanslar dizisi konu alındı. Fransa'da Darwinistlerin yaşadığı paniğe de işaret edilen haberden önde çıkan satırlar şöyle oldu:


Fransa’yı ilk kez korkuttuktan dört sene sonra, Müslüman yaratılışçılar evrim aleyhtarı konuşmalar yapmak ve Kuran’ın modern bilimsel buluşları önceden bildirdiğini duyurmak için tekrar ülkeyi dolaşıyorlar...İslami yazar Harun Yahya’nın takipçileri hafta sonu Paris’teki İslami merkezlerde dört ayrı konferans verdiler ve başka şehirlerde altı konferansdaha vermeyi planlıyorlar...

Müslüman dünyasındaki en önemli yayıncılardan biri olan Harun Yahya, Ocak 2007 senesinde seküler Fransa’yı, "Yaratılış Atlası" isimli eserini ülkenin dört bir yanındaki okullara ve kütüphanelere ulaştırmasıyla korkutmuştu.

Eğitim Bakanlığı okul müdürlerine, 768 sayfadan oluşan, parlak resimlerle dolu ve tüm canlıların aynen şu anki halleri ile Allah tarafından yaratıldığını ifade eden, okunması kolay bu büyük kitabın tüm kopyalarının toplanması ve saklanması talimatını vermişti. Bunu takiben, Yaratılış izahları ile evrime meydan okuyan bu küçük ama giderek sayıları artan öğrenci grubu ile nasıl baş edecekleri konusunda eğitmenleri eğitmek üzere özel bir seminer verdiler...

Ekim 2007’de, Fransızların kuvvetli desteği ile, Avrupa Konseyi, Yaratılış Atlası’nda yer alan yaratılışçı görüşleri, bilime ve insan haklarına karşı dini bir saldırı olarak ilan etti...

Harun Yahya, son yıllarda bir seri kitap çalışması yaparak, bu görüşün [Yaratılış inancının] Orta Doğu dışındaki, özellikle beş milyon Müslüman ile Avrupa’nın en büyük İslami azınlığını barındıran Fransa gibi ülkelere de yayılmasını sağladı.

Fransa’da az sayıdaki Müslüman özel okullardan biri olan La Reussite'de konuşan Ali... Yaratılış Atlası'nın zorla toplatılmasının 1930larda Naziler tarafından gerçekleştirilen kitap yakılması olaylarına benzetti...

Adnan Oktar 2008 yılında Reuters'e Hz. İsa'nın dönüşü için hazırlık yaptığını söylemişti. Ve Hz. İsa'nın 25 yıl içinde, İslamı dünyada hakim kılmak ve deccaliyeti ortadan kaldırmada Mehdi'ye yardım etmek üzere, bir Müslüman olarak yeryüzüne döneceğini söylemişti...

YARATILIŞÇI KAMPANYANIN İKİNCİ DALGASI

... İkinci dalga Ocakta, Paris, Marseille, Lyon ve çeşitli şehirlerde konferanslarla başladı. Grup Danimarka, İsveç ve Hollanda'da bu ay benzer konferanslar planlıyor... La Reussite toplantısında bir öğretmen... "Müslüman bir okul olarak, bize tartışmalarda kullanabileceğimiz böyle materyeller sağlayan insanlar olduğu için çok müteşekkiriz... Bu bizim ve onurumuz için çok önemli." dedi.

Aynı haber pek çok gazete ve haber sitesinde de yer aldı. Bunlardan birkaç tanesi...

Kanada'nın en büyük günlük gazetelerinden The Vancouver Sun

Harun Yahya 12 Mayıs 2011'de İstanbulda bir basın toplantısına katıldı. Fransa'yı korkutmasının ardından dört sene sonra ilk kez, Müslüman yaratılışçılar evrime karşı anlatımlarla ve Kuran'ın pek çok modern keşfi önceden bildirdiğini anlatarak ülkeyi dolaşıyorlar.